Cookie beleid RKSV Bekkerveld

De website van RKSV Bekkerveld is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Op revanche 'beluste' veteranen lijden fikse nederlaag

Op revanche 'beluste' veteranen lijden fikse nederlaag

SV Eikenderveld Veteranen

7 - 3

Bekkerveld Veteranen

Datum

5 maart 2022 17:00

Accommodatie

Onbekend

Eikenderveld -           Bekkerveld               7-3

Kwam het door het, mogelijk ongewend, gras? Of was het de aanzienlijk lagere gemiddelde leeftijd van de thuisclub die de zebra’s de das om deed? De laatste wedstrijd van het vorige jaar was voor de feestdagen geëindigd in een nipte, ongelukkige en vooral onnodige nederlaag tegen een fanatieke thuisploeg.

De accommodatie aan de Koekoeksweg in Heerlen is zo’n beetje “de laatste der Mohikanen”: het laatste natuurgrasveld in de gemeente Heerlen. De groene mat lag er deze zaterdag weer prima bij.

De vorige accommodatie, inclusief houten keet, lag in de vorige eeuw aan de Douvenrader Allee, eveneens op het landgoed Terworm, in het verleden (sinds 1917) eigendom van de Oranje Nassaumijnen. In de Mijnstreek waren medio de vorige eeuw vijf gelijknamige particuliere, met het doel winst te behalen, mijnen. Het doel van ON was, om door het eigendom, schadeclaims te voorkomen die ontstonden door de mijnbouw. Op dat landgoed werd in 1921 voor de mijnbeambten een zwemvijver gegraven, de voorloper van het in 1985 gesloten zwembad Terworm. In datzelfde jaar, 1921, werd ook Zwemvereniging Oranje Nassau (ZON) opgericht. In de loop der jaren vertroebelde de oorspronkelijke doelstelling dat het “zwembad” bestemd was voor het personeel van de mijnen. Opmerkelijk was, dat er voor man en vrouw gescheiden ligweiden om het bad gecreëerd waren…
zb.jpg

Begin van de jaren tachtig ontstond er over het landgoed weer de nodige ophef. De gemeente wilde het gebied aankopen, met het doel er een pretpark te bouwen…

Voor de veteranen werd de wedstrijd zaterdag allesbehalve in een pretpark gespeeld. Hoewel, de thuisclub had dat gevoel wel. Binnen “no-time” had Eikenderveld drie keer gescoord, René Graat drie keer kansloos. Deed Bekkerveld dan niet mee? Best wel, alleen werden de beperkte kansjes niet benut. John Linders scoorde voor de bezoekers  (3-1), Mark Ketting zorgde voor 4-2 en Gert-Jan  zorgde voor de 5-3 tussenstand. Bij zeven doelpunten was de honger van de thuisclub gestild. De gastendoelman had wel een erg drukke middag gehad.

De derde helft in de knusse kantine was weer gezellig en druk.

Het is voor Teammanager Guido Bleylevens toch iedere week weer een stevige klus om een elftal op de been te krijgen. Ondanks de vaste kern van de spelers van het voormalige “achtste” wordt het selecte gezelschap van veteranen voor de zaterdagmiddag steeds kleiner. Ook blijkt, dat het leeftijdsverschil met de tegenstanders steeds “groter” wordt. Wij worden ouder, de tegenstanders hebben vaak jongere veteranen in hun team, die in het vriendschappelijke partijtje het verschil maken. Tegen dit fenomeen is weinig te beginnen. De actieve 35-plussers, die competitievoetbal gedag willen zeggen, zouden een optie kunnen zijn. Hoewel het eigenlijk niet zou mogen/moeten, spelen die negatieve resultaten wel mee in de overweging om op zaterdagmiddag een balletje te trappen, vriendschappelijk…

Zaterdag 12 maart treden de veteranen aan, op het vertrouwde kunstgras, in de thuiswedstrijd tegen VKC ’89, geplande aftrap 17:00 uur.

Woensdag is er weer de mogelijkheid om rond de klok van acht uur, preciezere tijd volgt, een balletje te trappen.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!